آیه 5 سوره حدید

از دانشنامه‌ی اسلامی

لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ

[57–5] (مشاهده آیه در سوره)


<<4 آیه 5 سوره حدید 6>>
سوره :سوره حدید (57)
جزء :27
نزول :مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

آسمانها و زمین همه ملک اوست و رجوع تمام امور عالم به سوی خداست.

مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین فقط در سیطره اوست، و همه امور به خدا باز گردانده می شود.

فرمانروايى [مطلق‌] آسمانها و زمين از آن اوست، و [جمله‌] كارها به سوى خدا بازگردانيده مى‌شود.

فرمانروايى آسمانها و زمين از آن اوست، و همه كارها به خدا بازمى‌گردد.

مالکیّت آسمانها و زمین از آن اوست؛ و همه کارها به سوی او بازمی‌گردد.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

To Him belongs the kingdom of the heavens and the earth, and to Allah all matters are returned.

His is the kingdom of the heavens and the earth; and to Allah are (all) affairs returned.

His is the Sovereignty of the heavens and the earth, and unto Allah (all) things are brought back.

To Him belongs the dominion of the heavens and the earth: and all affairs are referred back to Allah.

معانی کلمات آیه

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ «5»

فرمانروايى آسمان‌ها و زمين براى اوست و تمام برنامه‌ها و كارها به خداوند بازمى‌گردد.

يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ وَ يُولِجُ النَّهارَ فِي اللَّيْلِ وَ هُوَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ «6»

شب را در روز و روز را در شب داخل مى‌كند و او به راز دل‌ها، (نيّت‌ها و انگيزه‌ها) داناست.

نکته ها

هدف قرآن، معرّفى صفات خداوند و دعوت به توحيد و يكتا پرستى است و در آيات آغازين سوره مباركه حديد، اين هدف برجستگى دارد. «وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ‌، وَ هُوَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ

جلد 9 - صفحه 456

قَدِيرٌ، هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ‌ ... هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ هُوَ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ‌، وَ هُوَ مَعَكُمْ‌، هُوَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ»

اصول حكومت و مديريّت را مى‌توان در چند چيز خلاصه كرد:

الف) علم و آگاهى به ظاهر و پنهان: يَعْلَمُ ما يَلِجُ فِي الْأَرْضِ‌ ...، وَ هُوَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ

ب) قدرت و توانايى: «وَ هُوَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ»

ج) عزّت و حكمت: «وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ»

د) نظارت و حضور فراگير: «وَ هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ»

ه) بررسى و حسابرسى عملكرد: «وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ»

پیام ها

1- خداوند، هم آفريننده هستى است، هم مدير و مدبّر امور هستى. خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ‌ ... لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‌

2- خداوند، نه در آفريدن شريك دارد، هُوَ الَّذِي خَلَقَ‌ ...، نه در اداره كردن نيازمند شريك است. «لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ»

3- خداوند، سرچشمه هستى است، «هُوَ الْأَوَّلُ» و پايان هستى به او باز مى‌گردد. «وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ»

4- هستى داراى هدف و در حركت به سوى خداوند است. «إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ»

5- گردش شب و روز و كوتاه و بلند شدن ايام، نمونه‌اى از تدبير الهى است. لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ‌ ... يُولِجُ اللَّيْلَ‌ ...

6- خداوند هم به كردار ما آگاه است، «بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ» و هم به افكار و نيّات ما. «عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ «5»

لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‌: مر خداى راست مالكيت و فرمان‌روائى آسمانها و زمينها. تكرار اين كلام به جهت آنست كه آيه اول تعلق به ابداء دارد و آيه دوم به اعاده، چنانچه فرمايد: وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ: و به سوى خداى تعالى بازگرديده شود عواقب كارها، و جميع كسانى كه دعوى مالكيت مى‌كنند فانى شوند؛ و مالكيت مطلقه، خاصّه او سبحانه شود چنانچه قبل از خلقت بوده.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

سَبَّحَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «1» لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ هُوَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ «2» هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ وَ هُوَ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ «3» هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوى‌ عَلَى الْعَرْشِ يَعْلَمُ ما يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَ ما يَخْرُجُ مِنْها وَ ما يَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما يَعْرُجُ فِيها وَ هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ «4»

لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ «5» يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ وَ يُولِجُ النَّهارَ فِي اللَّيْلِ وَ هُوَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ «6»

ترجمه‌

تسبيح گويد مر خدا را آنچه در آسمانها و زمين است و او است تواناى درست كردار

مر او را است پادشاهى آسمانها و زمين زنده ميگرداند و ميميراند و او بر همه چيز توانا است‌

او است اوّل موجودات و آخر آنها ظاهر و آشكار و باطن و پنهان از انظار و او بهمه چيز دانا است‌

او است آنكه آفريد آسمان‌ها و زمين را در شش روز پس مستولى شد بر عرش ميداند آنچه را كه ميرود در زمين و آنچه را كه بيرون ميآيد از آن و آنچه فرود ميآيد از آسمان و آنچه بالا ميرود در آن و او با شما است هر جا كه باشيد و خدا بآنچه ميكنيد بينا است‌

مر او را است پادشاهى آسمانها و زمين و بسوى خدا بازگشت داده ميشود كارها

درمى‌آورد شب را در روز و در ميآورد روز را در شب و او دانا است بآنچه در سينه‌ها است.

تفسير

تمام موجودات آسمانى و زمينى بزبان حال و مقال تسبيح و تنزيه مينمايند ذات ذو الجلال را از هر عيب و نقص نهايت آنكه تسبيح بعضى را ما ميشنويم و ميفهميم و تسبيح بعضى را نميشنويم و نمى‌فهميم و مكرّر باين معنى تصريح شده و بيان آن گذشته است و اين راز و نياز و سوز و گداز هميشه در عالم بوده و هست و خواهد بود و لذا گاهى بلفظ ماضى و گاهى بمضارع و گاهى بمصدر در كلام الهى‌

جلد 5 صفحه 140

از آن تعبير ميشود و اينكه متعدّى بلام شده با آنكه سبّح متعدّى بنفس است براى اشعار بآنست كه بايد عمل خالصا لوجه اللّه واقع شود و او است خداوندى كه غالب و قادر بر هر چيز و در هر امر است و كسى نميتواند او را از مقصودش باز دارد و تمام افعالش بر وفق حكمت و مصلحت و متين و محكم است از براى او است پادشاهى و تصرف تامّه و عامّه در تمام مملكت وجود و همه مملوك اويند بملكيّت حقّه حقيقيّه زنده ميكند خلق را در بدو امر و ميميراند آنها را در وقت مقدّر و باز زنده ميكند براى مجازات اعمالشان و او بر هر امر از احياء و اماته و اعاده و هر چه بخواهد و ممكن باشد توانا است و پيش از وجود همه موجودات او بوده و بعد از فناء همه خواهد بود و دو سر حلقه خط هستى و بدو و ختم آن باو پيوسته و از او شروع و باو ختم ميشود او كائن ازلى و باقى ابدى است وجود او ظاهر است در تمام مظاهر و همه موجودات آيات وجود و علم و قدرت و ساير صفات اويند و هيچ كس بكنه ذات او پى نبرده و نخواهد برد حتّى شخص اول عالم امكان كه فرموده ما عرفناك حق معرفتك و او است غالب و قاهر بر تمام موجودات و عالم است بتمام اسرار و خفيّات بطوريكه در علم او ظاهر و باطن اشخاص و اشياء يكسان است چون او در صفحه ذات خود تمام حقايق را مشاهده مينمايد و بيان خلقت آسمانها و زمين و استقرار بر عرش در سوره اعراف گذشت و تخمى را كه زارع در زمين ميكارد و هر چه مانند آن در دل زمين جاى گيرد و گياهى را كه از آن سر بدر ميكند و هر چه مانند آن باشد ميداند و هر چه از آسمان مانند باران و برف و غيره نازل شود و هر چه مانند آه مظلوم و دود و بخار بآسمان صاعد گردد ميداند و مى‌بيند و ميشناسد عنايت او هميشه با خلق هست هر جا باشند و علم و قدرت او بر آنها احاطه دارد و از تمام اعمال و افعال و اقوال و احوال آنها از بد و خوب و خير و شرّ آگاه است ميبيند و ميداند و ميشناسد و تأييد ميكند و باز ميدارد و پاداش ميدهد و بكيفر ميرساند خلاصه آنكه سلطنت تامّه و عامّه در تمام عوالم وجود بدون شريك و مزاحم و معارض و منازع از آن حق است و مرجع تمام امور بحكم خدا است در دنيا و آخرت نهايت آنكه در دنيا بمردم قدرت داده بقدريكه بتوانند باختيار خود كار خوبى بكنند و در آخرت بآنها جزاى احسن عنايت فرمايد

جلد 5 صفحه 141

و در آخرت ديگر تكليفى نيست فقط حكم الهى است و دخول شب در روز و دخول روز در شب و كوتاه و بلند شدن آن دو بر طبق حكمت و مصلحت خلق و علم خدا بضمائر و اسرار بندگان مكرر بيان شده است.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


لَه‌ُ مُلك‌ُ السَّماوات‌ِ وَ الأَرض‌ِ وَ إِلَي‌ اللّه‌ِ تُرجَع‌ُ الأُمُورُ «5»

‌از‌ ‌براي‌ ‌او‌ ‌است‌ ملكيّت‌ آسمانها و زمين‌ و بسوي‌ ‌او‌ ‌است‌ بازگشت‌ تمام‌ امور.

لَه‌ُ مُلك‌ُ السَّماوات‌ِ وَ الأَرض‌ِ لام‌ اختصاص‌ ‌است‌ ‌يعني‌ مختص‌ّ بذات‌ اقدس‌ ‌او‌ ‌است‌ ملكيّت‌ آسمانها و زمين‌ ‌هر‌ نوع‌ تصرّفي‌ مشيتش‌ تعلّق‌ گرفت‌ مي‌كند احدي‌ قدرت‌ ندارد ‌در‌ مقابل‌ مشيّت‌ ‌او‌ كوچك‌ترين‌ تصرّفي‌ كند. ما قَطَعتُم‌ مِن‌ لِينَةٍ أَو تَرَكتُمُوها قائِمَةً عَلي‌ أُصُولِها فَبِإِذن‌ِ اللّه‌ِ حشر آيه 5.

جلد 16 - صفحه 420

وَ إِلَي‌ اللّه‌ِ تُرجَع‌ُ الأُمُورُ تمام‌ امور مدّتي‌ دارد ‌پس‌ ‌از‌ تماميّت‌ مدّت‌ ‌بر‌ مي‌گردد آسمانها پيچيده‌ مي‌شود زمين‌ تبديل‌ مي‌گردد خورشيد و ماه‌ و كواكب‌ منكدر و منطمس‌ مي‌شود تمام‌ جن‌ّ و انس‌ و ملك‌ و حيوانات‌ مي‌ميرند الا ‌ما شاء اللّه‌ و فرداي‌ قيامت‌ ‌در‌ پيشگاه‌ احديت‌ رجوع‌ مي‌كنند اعمال‌ و كردار ‌آنها‌ باز پرس‌ مي‌شود ‌که‌ مي‌گويي‌: إِنّا لِلّه‌ِ وَ إِنّا إِلَيه‌ِ راجِعُون‌َ. بقره‌ آيه 151.

برگزیده تفسیر نمونه


(آیه 5)- بعد از مسأله حاکمیت و تدبیر، سخن به مسأله مالکیت او در کل جهان هستی می‌رسد، می‌فرماید: «مالکیت آسمانها و زمین از آن اوست» (لَهُ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ).

و سر انجام به مسأله مرجعیت او اشاره کرده، می‌افزاید: «و همه کارها به سوی او باز می‌گردد» (وَ إِلَی اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ).

آری وقتی او خالق و مالک و حاکم و مدبّر ماست و همه جا با ما می‌باشد مسلما بازگشت همه ما و همه کارها نیز به سوی اوست.

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

منابع